Digitale Fotografie Vakantie

Vijftien keer op pad en vijftien keer met een goede foto thuiskomen. Dat kan op zich druk geven, maar niet voor mij. Ik weet waar ik heen ga, ik weet wat ik in principe ga fotograferen, maar weet niet hoe het aldaar is ter plekke. En de mensen die ik ga fotograferen ken ik ook niet. Daar was geen tijd voor en geen budget. Alles moest dus in één keer goed. En één ding is zeker het is altijd anders dan dat je vooraf bedacht had of gehoopt. De meneer van de strowijn, Vin paille, was in ieder geval een stuk relaxter en aardiger. Maar zijn productieruimte ingelopen, tevens zijn winkeltje, was het toch wel weer even slikken. Betonnen vloer, Betonnen plafond, dat zijn niet de dingen die je bedankt als je strowijn gaat fotograferen. Past niet helemaal in de sfeer die ik van tevoren in mijn hoofd had zitten. En gelukkig was dat bij de volgende 12 foto’s ook zo.

Dit is hoe het eruit ziet als je niets doet. Prima ruimte voor de man zelf qua werken en productie, maar niet om er een warme gezellige foto te maken. En dan komt de kracht van licht om de hoek kijken. Niet om de boel eens stevig te gaan verlichten! Nee, om dingen weg te kunnen laten vallen die ik niet wil zien of niet duidelijk wil laten zien. Licht geeft immers schaduwen. En met schaduwen kan ik niet zulke mooie delen wegkrijgen. Ik plaatste in deze strowijnkelder dus geen licht maar schaduwen. Een geheel andere benadering. En ja met licht laat ik zien wat ik wil laten zien.

Ik ben al even bezig bij de bovenstaande foto. Ik laat deze expres zien zodat je ook kunt zien waar ik onder andere mijn licht geplaatst heb en hoe. Eén staat er op de voorkant van de ronde vaten. Eén strijkt over de vaten heen vanaf rechts. En de derde… dat zie je zelf zo wel. In deze foto kun je goed zien hoe je met licht delen in je foto donker kunt maken.

En hierboven zie je de definitieve foto. De strowijn man staat nu ook in beeld. En die kreeg flitser nummer vier op zich gericht. Uiteraard zit de lange kant in de schaduw. Ja, daar let ik altijd op. En met altijd bedoel ik altijd. Degene die van mij les hebben gekregen weten hoe ik hier op hamer. Op die manier staat je licht altijd goed. En het is mooier. Dat is misschien nog wel belangrijker.

Ik heb dus eerst mijn decor de achtergrond rustig opgebouwd zodat die optimaal werd gezien de nogal betonnen omstandigheden. Dan mag het model in beeld komen, licht een beetje hoger of lager, smaller of breder. En dan mag het model tien minuten even lekker trots kijken en poseren. Met het model erbij is maar een heel kort proces. Tien minuten, niet meer. Ik hou er altijd rekening mee dat het mensen zijn die geen enkele ervaring hebben met model spelen. En dat is wel degelijk het gene wat ze hier staan te doen. Ben je boer, krijg je ineens ook nog eens van Babs een rode shawl om je nek. Dat is even anders. “ Ja dat staat beter op de foto”: zegt ze dan. En ja, ze heeft gelijk, maar poederen en een lippenstift vond ik echt te ver gaan. En echt waar, Babs is er toe in staat. En ik maar zeggen, nee dat kan niet bij een boer. Styling van foto’s is ook erg belangrijk. Babs heeft veel gedaan en gezien en veranderd. Samen ben je beter dan alleen. Maar geen lippenstiftjes voor boeren.

Dit was een relatief makkelijk foto om te maken. Het enige lastige waren de wijnflessen. Die staan dichter bij het licht dan de strowijnboer. Dus vangen ze ook meer licht. Die hou je goed in de gaten met je histogram en hoge lichtscherm. Verder waren de omstandigheden overzichtelijk, keurige ruimte ondanks het vele aanwezige beton. Als iemand aardig is helpt ook echt wel mee. Niet een absolute top foto want daar leende de omstandigheden zich niet voor. Gewoon een goede degelijke foto. Niets meer en niets minder.

Sowieso kun je geen topfoto’s in een serie gaan schieten. Als er maar één tussen zit is de rest meteen een stuk minder. Ze moeten allemaal min of meer gelijk zijn. Anders is het geen serie meer. Dan zal alleen die ene of twee topfoto’s opvallen en de rest wordt bijzaak.